Opryszczka to choroba, która objawia się w postaci bolesnych pęcherzyków wokół ust. Nie zdajemy sobie sprawy, że prawie każdy z nas jest nosicielem wirusa, który może dać o sobie znać w chwili osłabienia organizmu. Skąd bierze się opryszczka i jak sobie z nią radzić?

Według szacunkowych danych nosicielami wirusa opryszczki o nazwie HSV1 może być nawet 80 - 90% ludzi. U niektórych osób, opryszczka nie pojawia się nigdy lub uaktywnia się tylko raz. Może również przeżyć w stanie uśpionym w zakończeniach nerwowych kilkanaście lub kilkadziesiąt lat, zanim da o sobie znać. Jeśli raz dostanie się do naszego organizmu, zostanie w nim już na zawsze, a zarazić się nim jest stosunkowo łatwo - najczęściej przez kontakt ze śliną nosiciela i z przedmiotami jego codziennego użytku. Przenosi się w trakcie pocałunku, picia z tej samej szklanki, używanie tego samego ręcznika czy przebywania w towarzystwie nosiciela, który kicha lub kaszle. Wirus może uaktywnić się przy spadku odporności, infekcji, niedożywieniu, w trakcie miesiączki lub silnego stresu, a także po zabiegach stomatologicznych.

Objawy choroby

Większość osób bolesne wykwity systematycznie atakują wargi. W przypadku kobiet opryszczka może uaktywniać się co miesiąc w trakcie menstruacji, która wpływa na wahania hormonów i osłabienie organizmu. W początkowej fazie opryszczki chory może czuć pieczenie i pobolewanie, a po ok. 3 dniach pojawiają się pęcherzyki wypełnione płynem, które tworzą większe skupiska. Następnie zmieniają się w piekącą nadżerkę, z czasem rozpoczyna się proces ich gojenia. Epizody aktywności opryszczki trwają zwykle do 10 dni. Warto pamiętać, że poza nieestetycznym wyglądem i mało przyjemnymi objawami powikłania mogą być także groźne. W sytuacji gdy nieświadomie przeniesiemy wirus w okolice oka, możemy doprowadzić do zapalenia rogówki, a nawet do utraty wzroku. Do powikłań opryszczkowych należy także rumień wielopostaciowy, a w niektórych przypadkach, gdy wirus, przedostanie się z zakończeń nerwowych do mózgu może spowodować zapalenie opon mózgowych.

Sposoby leczenia

Stosując odpowiednie preparaty można skrócić proces chorobowy, zredukować nieprzyjemne objawy i zminimalizować powstawanie blizn. W jaki sposób radzić sobie z opryszczką? Przy początkowych objawach można zastosować maści cynkowe przyspieszające gojenie i niwelujące uczucie bólu i pieczenia, a także odkażające miejsca zmian chorobowych. Niektóre są dostępne bez recepty, jak np. Maść Zajadex ®. Warto sięgnąć po nie już wtedy, kiedy pojawią się pierwsze dolegliwości zwiastujące pojawienie się opryszczki. Jeśli opryszczka pojawia się regularnie, nie warto zwlekać z wizytą u lekarza, który przepisze preparaty przeciwwirusowe. W trakcie leczenia unikajmy kwaśnych pokarmów, które zwiększą podrażnienie i uczucie pieczenia. Na bolące miejsca można stosować miejscowo zimne okłady, aby zmniejszyć swędzenie i zaczerwienienie. Powinniśmy również pamiętać, aby nie dotykać oczu i na czas wykwitów zrezygnować na przykład ze stosowania soczewek kontaktowych.

Jak zapobiegać?

Aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się opryszczki, warto zadbać o swój układ immunologiczny. Nie powinniśmy zapominać o aktywności fizycznej i odpowiedniej higienie snu. Odporność może wspomóc odpowiednia dieta, bogata w cynk i witaminę C (cynk znajdziemy w wątrobie, kaszy, fasoli i owocach morza, a witaminę C w papryce, pomidorach, rokitniku czy dzikiej róży), a także aminokwasy takie jak lizyna. Znajduje się ona m.in. w mięsie, rybach, szpinaku, produktach pełnoziarnistych, jajkach i mleku. Unikajmy nadmiernej ekspozycji na światło słoneczne, a także kontaktu z osobami chorującymi na opryszczkę i ich przedmiotami osobistymi. Starajmy się również minimalizować ilość stresu.